Nijemci traže tačan broj žrtava Zida

Njemačka je u ponedjeljak obilježila 51. godišnjicu od početka gradnje Berlinskog zida, koji je sve do 9. novembra 1989. godine, skoro tri decenije, bio simbol podjele Njemačke.

Koliko je na tom zidu poginulo ljudi pitanje je na koje njemački historičari još nisu dali konačan odgovor.

Njemačka kancelarka Angela Merkel je pozdravila novi istraživački projekat koji treba utvrditi koliko je tačno bilo žrtava na tadašnjoj granici između dvije Njemačke, izjavio je glasnogovornik Vlade Stephen Zeiber.

Žrtve zida

On je kazao da je na Berlinskom zidu najmanje 136 ljudi izgubilo živote, a koliko je tačan broj žrtava bio treba, kako je naveo, utvrditi novi istraživački projekat, koji je u petak startao pod nazivom “Žrtve DDR-ovog graničnog režima”.

Podaci kažu da postoje dokazi o najmanje 136 ljudi koji su poginuli pokušavajući preći Berlinski zid, a posljednja saznanja istraživača govore da je, možda, nastradalo i 245 ljudi.

Ida Zikman, koja je samo nekoliko dana poslije podizanja prvih žica, 22. augusta 1961. godine, izgubila život, važi za prvu žrtvu Berlinskog zida, a prvi ubijeni Nijemac, u pokušaju prelaska na drugu stranu je Linter Litfin, poginuo 24. augusta 1961. godine, dok je posljednja žrtva, Chris Gueffroy, ubijen 5. novembra, samo tri dana prije pada Berlinskog zida.

Među žrtvama zida bilo je i najmanje petero djece, koja su se utopila u rijeci Spree, pokušavajući preplivati na drugu stranu, piše njemačka štampa, podsjećajući na 13. august 1961. godine, kada je počela gradnja i to samo dva mjeseca nakon što je tadašnji šef zloglasnog “Stasija” (obavještajne službe Demorkatske Republike Njemačke – DDR) Walter Ulbricht rekao da niko nema namjeru graditi zid.

Mediji pišu da je, izgleda, pravi razlog za podizanje Berlinskog zida saopćio tadašnji šef sovjetske Komunističke partije Nikita Hruščov, kada je, prema podsjećanjima, postavio kontra pitanje: “A šta je trebalo da učinim? Samo prošlog mjeseca je 30.000 ljudi napustilo DDR.”

Bolne uspomene i lijepe emocije

U propagandi istočno-njemačkog komunističkog režima zid je, međutim, ostao simbol antifašističke brane od rata, koji je pripremao Zapad, podsjećaju analitičari.

Zid, čija je gradnja trajala nekoliko godina, kaže statistika, koštao je više od 1,5 milijardi tadašnjih maraka i bio simbol podjele Njemačke i simbol nepremostive granice između bogate braće na zapadu i siromašne na istoku.

Zid je bio dug 155 kilometara i četiri metra visok, a skoro 11.500 vojnika ga je držalo na oku.

Iako su istočnonjemačke komunističke vlasti strogo kontrolisale zid, Nijemci su uvijek iznova pokušavali da pređu na drugu stranu, dovijajući se i prebacujući na razne načine, a jedan od čestih bili su pokušaji da se premosti rijeka Spree.

Pad Berlinskog zida je za mnoge stanovnike nekadašnjeg DDR-a, kako piše štampa, bio jedan od najsrećnijih događaja.

Njemačka sa blizu 83 miliona stanovnika danas predstavlja vodeću zemlju Evropske unije (EU), a podsjećanja na vreme DDR-a kod mnogih izazivaju bolne uspomene na komunizam i progone, ali i nešto ljepše emocije i sjetu na prohujalu sigurnost radnog mjesta u državnim službama ili vožnju trabantima.

Izvor: Agencije