Ispovijest iz Assadovog zatvora: Trudnicu vezali i mučili strujom

Piše: Milad Fadel

Izvještaj Amnesty Internationala pod nazivom „Ljudska klaonica“ o zločinima u vojnom zatvoru Saydnaya u blizini Damaska navodi da je sirijski režim bez suđenja pogubio više od 13.000 zatvorenika, što je izazvalo žestoke i osuđujuće reakcije na međunarodnoj sceni.

Međutim, za Sirijce, koji su iskusili strahote zatočeništva, ovaj izvještaj je samo probudio gorke uspomene o iskustvima njihovog pritvora u zatvorima sirijskog režima.

Al Jazeera se sastala sa jednim brojem zatočenica koje su puštene na slobodu prije nekoliko dana. Te žene su oslobođene u razmjeni zatvorenika između oružane sirijske opozicije i sirijskog režima pod nadzorom i uz koordinaciju Generalne direkcije za pitanja zatvorenika pri sirijskoj opoziciji.   

    

Za Al Jazeeru su potvrdile da se sistematsko mučenje, spomenuto u izvještaju Amnesty Internationala, i dalje provodi te da su i same bile žrtve tog nasilja do prije nekoliko dana kada su puštene na slobodu.

Žene taoci

Rasha Sharbaji, zatvorenica koja je već postala poznata javnosti, kaže da su ona i njeno troje djece uhapšeni 22. maja 2014. godine i da je u to vrijeme bila trudna s blizancima.

Za Al Jazeeru kaže: „Moje petero djece i ja bili smo zatočeni u ispostavi obavještajne službe zračnih snaga u vojnoj bazi Mezze, sve dok nismo pušteni na slobodu. Uhapsili su me samo zato da bi vršili pritisak na mog supruga dok se ne preda sirijskim obavještajnim snagama.“    

Ranije je jedna od istaknutih međunarodnih organizacija tretirala pitanje hapšenja Rashe Sharbaji. U izvještaju ove organizacije se navodi kako je ovdje riječ o uzimanju talaca, što odgovara metodama koje su potvrdili brojni izvještaji o ljudskim pravima još u periodu vladavine Hafeza al-Assada tokom osamdesetih godina prošlog vijeka.

Zatočenica M.N., koja je puštena na slobodu u okviru ovog dogovora o razmjeni zarobljenika, dolazi iz mjesta Al Tal, nedaleko od glavnog grada Damaska. Kaže da je uhapšena prilikom pokušaja da pređe u Liban u oktobru 2015. godine. Prvo je odvedena u odjel političke obavještajne službe „a zatim je započelo gorko putovanje od zatvora do zatvora, ponižavanje i vrijeđanje, sve to bez bilo kakvog suđenja.“    

Mučenje i ubijanje

U svom svjedočenju kaže da je izgubila bebu u drugom mjesecu trudnoće uslijed mučenja u zatvoru. „Bila sam izložena svim oblicima mučenja koja se provode u zatvorima sirijskog režima, a najteže mi je bilo mučenje strujom po mokrom tijelu i kada sam visila ruku vezanih lancima, što je metoda mučenja koja je u Siriji poznata kao ,Shabah’ (utvara)“, kaže ona.   

„Često sam visila vezana za kosu, a jednom sam tako provela tri dana bez prekida. Hrana koju smo dobivali bila je dovoljna da ostanemo na životu, a mučeni smo i uskraćivanjem sna“, dodaje ona.

 „Mučena sam i na spravi poznatoj kao Bisat al-rih (leteći tepih). Vezivali su mi ruke i noge za drvenu ploču koja se savijala na polovini, a tijelo bi bilo u obliku slova V. Noge su mi dolazile u nivo glave, a zatim bi me udarali sve dok ne izgubim svijest“, kaže ova bivša zatočenica sirijskog režima.

Sirijski režim je jednako mučio sve zatvorenice ne praveći razliku u njihovoj starosnoj dobi; sve su podvrgavane istim metodama mučenja i ponižavanja, kaže M.N. „Najgore od svega je to da tokom cijelog perioda zatočeništva i mučenja nisam znala razlog hapšenja“, kaže ona „osim da je moj suprug bio jedan od revolucionara u gradu Al Tal. Međutim, ništa nije značilo to što je on poginuo dva mjeseca prije mog hapšenja“.   

U svom svjedočenju M.N. kaže da je pet žena umrlo uslijed svakodnevnog mučenja za vrijeme njenog zatočeništva u ispostavi sirijske političke obavještajne službe. Bila je svjedok i strašnih mučenja, budući da se prostorija u kojoj je bila zatvorena nalazila nedaleko od sobe za ispitivanje.

Izvor: Al Jazeera