Pariz za priznanje ‘genocida nad Asircima’, Ankara osuđuje iskrivljavanje historije

Parlament Francuske odobrio je rezoluciju kojom se od Vlade traži da „masakre koje su osmanske vlasti počinile nad Asircima“ prije približno 109 godina prizna kao „genocid“, dok je Ankara brzo osudila rezoluciju i smatra je „ništavnom“ i bez ikakvog pravnog ili historijskog osnova.

Svi zastupnici, osim članova ljevičarske Partije ponosne Francuske koji su bili suzdržani, glasali su za ovu rezoluciju koja neće biti obavezujuća za Vladu u vezi s tom kršćanskom zajednicom.

U tekstu rezolucije stoji: „Između 1915. i 1918. godine nad asirskim stanovništvom u sjevernoj Mezopotamiji (jugoistok današnje Turske i sjeverozapad Irana) izvršen je pokolj i prisilno raseljavanje od strane Osmanlija i Kurda.“ Spomenut je i „prisilni prelazak na islam koji je organizirao osmanski režim“.

Rezolucija poziva Vladu da službeno prizna da „genocid, deportacija i suzbijanje kulturnog naslijeđa više od 250.000 Asiraca ima karakter genocida“ te, također, poziva Vladu da „osudi ovaj genocid“.

Rezoluciju je predstavio predsjednik Renesansne grupe (LREM) Sylvain Maillard, kao odgovor na ponovljeni zahtjev ove zajednice za ovo priznanje, koje je poput „priznanja genocida nad Armenima“.

Potpisnici rezolucije su neki iz opozicije, a posebno desničarski republikanci, a slična je tekstu koji je Francuski senat odobrio velikom većinom u februaru 2023. godine.

U tekstu rezolucije stoji: „Dok je genocid nad Armenima priznat od strane mnogih zemalja i međunarodnih organizacija kao jedan od četiri genocida koje su zvanično prihvatili Ujedinjeni narodi, a Francuska ga obilježava 24. aprila svake godine, Asirci pate od nepriznavanja genocida nad njima.“

Osuda Turske

Nakon što je Francuski parlament izglasao rezoluciju, Ankara je brzo osudila, smatrajući da sadrži „optužbe koje nemaju pravnu niti historijsku osnovu“ i potvrđujući da je rezolucija „ništavna“.

Ministarstvo vanjskih poslova Turske je u saopćenju navelo da „parlamenti nemaju nikakva ovlaštenja da tumače historiju, niti da donose sud o njoj“, dodajući da tekst „iskrivljuje historijske događaje u ime političkih interesa“.

Zapadna podrška

Čini se da postoje glasovi Zapada koji podržavaju ove napore koji su rezultirali rezolucijom Francuskog parlamenta. Francuski katolički list La Croix navodi u svom izvještaju: „Pripadnici asirskih kaldejskih zajednica i drugih asirskih sekti su u Osmanskom carstvu tokom Prvog svjetskog rata uvijek smatrani izdajicama, posebno zbog njihove kršćanske vjere, koju su dijelili s ruskim neprijateljima Carstva.“

Asirci su etnička zajednica koja je živjela prvenstveno u Iranu, Iraku, Siriji i Turskoj, čiji korijeni sežu do Asirskog carstva, koje je vladalo Mezopotamijom stoljećima prije pojave kršćanstva.

Procjenjuje se da Asiraca širom svijeta ima između tri i pet miliona, s velikim zajednicama u Iranu, Iraku, Siriji i Turskoj. Ključne komponente modernog asirskog identiteta uključuju jezik i kulturu različite od jezika i kulture susjednih naroda, Arapa, Perzijanaca, Kurda i Azerbejdžanaca.

Mnogi Asirci govore aramejski, koji se u Mezopotamiji kontinuirano govori oko tri hiljade godina.

Encyclopedia Britannica bilježi sektaške podjele asirske zajednice, od kojih su: Asirska crkva Istoka, Kaldejska katolička crkva, Sirijska pravoslavna crkva, Sirijska katolička crkva i Protestantske kršćanske tradicije.