Dževad Šabanagić, violinista koji je muziku živio do posljednjeg trenutka

Odlazak uglednog profesora i vrsnog violiniste Dževada Šabanagića nenadoknadiv je gubitak za bh. muzičku scenu, kažu njegovi bivši studenti i kolege.

Dževad Šabanagić (Muzička akademija Sarajevo / Fena)

Na sceni Narodnog pozorišta Sarajevo, na kojoj je tokom svoje bogate karijere izveo izuzetno bogat i raznovrstan repertoar, održana je komemoracija vrsnom violinisti i profesoru Dževadu Šabanagiću.

Njegove kolege i kolegice istakli su sreću i ponos što su imali priliku učiti od njega i raditi s njim.

“Profesor Dževad Šabanagic me je daleke 1973. godine upisao u Muzičku školu, predloživši mi da izaberem instrument violinu. Tako je obilježio cijeli moj život i moju profesiju”, rekla je Gordana Blažinović, koja je bila njegova učenica, a potom kolegica u sarajevskim orkestrima.

Vidno emotivna i dirnuta, Blažinović se prisjetila kako su, kada je počeo rat u Bosni i Hercegovini, zajedno bježali od snajpera i granata kako bi stigli da muziciraju i koncertima daju nade i snage ljudima u Sarajevu pod opsadom.

“Bio je svestran – i koncert-majstor Sarajevske filharmonije, i dugogodišnji vođa gudačkog kvarteta, ali i drag nam profesor koji je uvijek bodrio mlade i davao im vjetra u leđa. A prije svega, bio je dobar i plemenit čovjek”, rekla je Blažinović.

“Nevjerovatan je čar njegove ljubavi prema violini i snaga njegovog sveprisutnog humora kojim bi prebrodio sve prepreke. Taj njegov duh ostaje zauvijek u mom srcu i u mojoj violini”, istakla je.

Violina kao oružje

Savladana emocijama i suzama, violinistica Sarajevske filharmonije Zvjezdana Patak je istakla da je Šabanagić bio vrstan koncert-majstor i profesor, ali prije svega dobar i drag prijatelj.

“Pored svestranih ličnih uspjeha, Dževad Šabanagić  je svoju ljudsku veličinu izgradio tokom života nesebičnim kolegijalnim odnosom, prijateljstvom i pružanjem podrške mnogima”, rekla je Patak.

“U nepreglednom moru minulih višegodišnjih dešavanja, naša druga kuća i porodica Sarajevska filharmonija je uz pomoć lika i djela profesora Dževada Šabanagića imala čvrst stub, starije kolege nesebičnu pomoć, a mi, tada mlade kolege, uzor i podršku”, dodala je, ističući da je to posebno došlo do izražaja tokom agresije na BiH.

“Tada je, i pored bezbroj mogućnosti za odlazak, izabrao da nam svojim ostankom i jedinim oružjem koje je imao – svojom violinom – pruži nadu, pomoć i ustrajnost u borbi za mir i bolje sutra”, naglasila je Patak.

Komemoracija Dževadu Šabanagiću (Ustupljeno Al Jazeeri)

Direktor Sarajevske filharmonije Vedran Tuce ističe da je Dževad Šabanagić zasigurno ostavio dubok trag na muzički i umjetnički život ne samo Muzičke akademije i Sarajevske filharmonije, gdje je proveo veći dio svog radnog vijeka, nego i na cjelokupnu Bosnu i Hercegovinu.

“Posebno treba istaći njegov angažman tokom rata u BiH kada je nesebičnim zalaganjem i konstantnim rizikom po sopstveni život bio jedan od glavnih faktora osiguranja opstanka ove vrste umjetnosti”, rekao je Tuce.

“Muzika za profesora Šabanagica nikako nije bila samo posao, on je muziku živio do posljednjeg dana svog života”, naglasio je.

Neizbrisiv trag na bh. muzičkoj sceni

Dževad Šabanagić je rođen u Sarajevu 21. aprila 1945. godine, gdje je 1971. godine završio Muzičku akademiju u klasi profesora Kurta Hauzera. Već od ranih studentskih dana se istakao kao kamerni i orkestarski violinista. U periodu od 1964. do 1966. godine bio je angažovan u Simfonijskom orkestru RTV Sarajevo.

Od 1966. do 1974. godine radio je kao nastavnik violine u Muzičkoj školi “Dr. Vojislav Vučković” u Sarajevu, a potom je bio i njen direktor od 1973. do 1983. godine. U tom periodu intenzivno radi na razvoju muzičkog školstva na području grada Sarajeva i otvara niz područnih odjeljenja, koja kasnije prerastaju u samostalne muzičke škole. Za takav angažman školi je 1976. godine dodijeljena Šestoaprilska nagrada Grada Sarajeva.

Godine 1983. postao je asistent za Kamernu muziku za gudače na Muzičkoj akademiji u Sarajevu, a zatim je djelovao u zvanju docenta (1987), vanrednog profesora (1994) i redovnog profesora (2000) do odlaska u penziju 2015. godine.

Umjetnički rad Dževada Šabanagića ogleda se u aktivnoj solističkoj, kamernoj i orkestarskoj djelatnosti, a kao solista nastupa sa Sarajevskom filharmonijom, Simfonijskim orkestrom RTV Sarajevo i Simfonijskim orkestrom Mostar.

Najveći dio svog umjetničkog angažmana ostvaruje sa Gudačkim kvartetom Kamernog teatra 55 u Sarajevu, čiji je vođa od njegovog osnivanja 1968. godine. Kvartet poslije postaje poznat pod imenom Sarajevski gudački kvartet sa kojim je Dževad Šabanagić djelovao više od 30 godina i nastupio na više od 300 koncerata u zemlji i inozemstvu.

Kao jedan od najaktivnijih umjetnika u Sarajevu pod opsadom, Dževad Šabanagić je dao neizmjeran doprinos očuvanju kulturnog života grada u teškim uvjetima ratne destrukcije. U periodu od 1992. do 1995. sa Sarajevskim gudačkim kvartetom održao je više od 100 koncerata u Sarajevu i oko 50 na ratnim turnejama u inozemstvu, aktivno je koncertirao sa Sarajevskim baroknim trijom, a značajan je i Šabanagićev angažman u obnovi rada Sarajevske filharmonije u kojoj je u poslijeratnom periodu postao koncert-majstor. Ostavio je i neizbrisiv trag i u održanju kontinuiteta nastavnih i umjetničkih aktivnosti Muzičke akademije u ratnim danima.

Izvor: Al Jazeera

Reklama