Assadove ‘ljudske klaonice’: Sirijski zloglasni zatvori

Tokom munjevite ofanzive za zauzimanje Sirije opozicijski borci oslobodili su hiljade ljudi iz zastrašujuće mreže zatvora koji su karakterizirali represivni Al-Assadov režim koji je na kraju svrgnut.

Dolazeći sa sjevera, prvo su zauzeli Halep, zatim Hamu, Homs i Damask.

Tim putem razbijali su zatvore i uvjeravali one koji su izlazili, slabi i zbunjeni, da su sigurni.

Rekli su im da je režim predsjednika Bashara al-Assada na rubu ili da je već pao i pokazali svijetu u kakvim su se uslovima godinama držale nebrojene hiljade ljudi.

Rad se nastavlja, dok borci i humanitarni radnici pokušavaju pronaći zatvorenike koji su ostali, otvaraju tajne ćelije, pa čak i pronalaze lokacije tajnih objekata.

Njihovi napori daju slabu nadu nebrojenim sirijskim porodicama čiji su voljeni “nestali” u zatvorskom sistemu koji mnogi opisuju kao tamnice ili logore smrti.

Evo šta trebate znati o sirijskim zatvorima pod Al-Assadovom vlašću:

 

Koliko je zatvora u Siriji?

Bilo je više od sto zatočeničkih objekata – prema izvještaju Ujedinjenih naroda – i nepoznat broj tajnih objekata.

Dva najozloglašenija zatvora su Tadmor i Sednaya.

U pustinji su drevnog grada Palmire, malo izvan Damaska.

Kakvi su bili uslovi u sirijskim zatvorima?

Strašni.

U 2014. godini režimski prebjeg, koji se nazivao “Cezar”, pobjegao je iz Sirije s desecima hiljada slika koje prikazuju osakaćena tijela zatvorenika koji su ubijeni ili mučeni u sirijskim zatvorima.

Proslijedio je oko 53.276 dosjea sirijskim i međunarodnim grupama i aktivistima za ljudska prava.

Human Rights Watch (HRW) utvrdio je da fotografije dokazuju da je najmanje 6.786 ljudi umrlo u vladinom zatočeništvu.

Amnesty International je 2017. zatvor Sadnaya nazvao “klaonicom”, nakon što je otkrio da su hiljade ljudi tamo pogubljene.

Ubijeni su u masovnim vješanjima ili mučeni do smrti, uključujući uskraćivanje hrane, vode i lijekova.

Sirijske vlasti bi ih zatim bacile u masovne grobnice.

Amnesty je naveo da se ubistva svrstavaju u zločine protiv čovječnosti.

Koliko je ljudi bilo u zatvorima?

Oko 157.634 Sirijca uhapšeno je između marta 2011. i augusta 2024.

Od toga je 5.274 djece i 10.221 žena.

Hiljade drugih otele su sirijske sigurnosne službe u vrijeme vladavine oca Bashara al-Assada, Hafeza, koji je došao na vlast 1971.

Njegov sin je preuzeo kontrolu nad zemljom nakon Hafezove smrti 2000.

Ima li još Sirijaca u zatvorima?

Bezbroj ljudi još je zarobljeno u podzemnim tamnicama, prema humanitarnim grupama.

Vlasti su pozvale bivše vojnike i zatvorske čuvare da opozicijskim snagama daju lozinke za otključavanje podzemnih vrata, tvrdeći da su hijade zatvorenika još zarobljene u tim tamnicama, prema slikama sa CCTV-a.

Sirijske Bijele kacige su, također, ponudile novčanu nagradu svakome ko iznese informacije koje pomažu u otkrivanju tajnih objekata.

مكافأة مالية لمن يقدم معلومات تساعد في العثور على أماكن السجون ومراكز الاعتقال السرية التي يوجد فيها معتقلون.
يعلن الدفاع المدني السوري (الخوذ البيضاء) عن تخصيص مكافأة مالية بمبلغ 3 آلاف دولار أمريكي لكل من يدلي بمعلومات مباشرة تؤدي إلى تحديد أماكن سجون سرية في سوريا يوجد فيها… pic.twitter.com/CIfxxSNisP

— الدفاع المدني السوري (@SyriaCivilDefe) December 9, 2024

Prevod: Novčana nagrada za svakoga ko pruži informacije koje pomažu u pronalaženju lokacija tajnih zatvora i zatočeničkih centara. Sirijska civilna odbrana (Bijele kacige) najavljuje finansijsku nagradu od 3.000 dolara svakome ko pruži direktnu informaciju koja vodi do identifikacije tajnih zatvora u Siriji u kojima se drže zatvorenici.

Nejasno je ko je još iza rešetaka, no pobunjenici su do sada oslobodili hiljade žena, kao i starijih i sredovječnih muškaraca – od kojih su neki većinu života proveli u zatvoru.

Pobunjenici su, također, otkrili malu djecu u zatvorima.

Kako su ljudi mučeni?

Na nezamislive načine.

Sirijski režim koristio je nekoliko tehnika za kažnjavanje stvarnih i percipiranih protivnika. Zatočenike bi bičevali, uskraćivali im san i ubijali ih strujom.

Žene i muškarci su skidani goli, stavljani su im povezi na oči, a čak su bili i silovani.

Povrh toga, tri posebne metode mučenja postale su ozloglašene u Siriji jer su zatočenicima doslovno lomljene kičme.

Prva je poznata kao “njemačka stolica”. Zatvorski čuvari stavljali su zatvorenike na stolicu i savijali ih unazad dok im kičma ne pukne.

Druga metoda nazvana je “leteći tepih”, pri čemu su žrtve stavljane na sklopivu drvenu dasku.

Čuvari bi tada podigli obje strane daske, spajajući žrtvina koljena i prsa, sve dok taj položaj ne bi izazvao užasnu bol u leđima.

Na kraju, zatvorski čuvari su često vezali zatvorenike za ljestve, a zatim bi ih gurnuli i gledali kako žrtva pada na leđa – ponovno, i ponovno.

Zašto je režim uhapsio i mučio toliko Sirijaca?

Kratak odgovor je – terorizirati ih i uplašiti kako bi se pokorili.

Prije ustanka u Siriji 2011. ljudi u zemlji govorili su da “zidovi imaju uši”, govoreći o režimskom raširenom sistemu obavještajnog nadzora i mreži špijuna, zastrašujućem Mukhabaratu.

Svako ko bi dao kritički komentar o režimu riskirao je nestanak u jednoj od njegovih tamnica.