Kinesko oružje za ‘zvjezdane ratove’: Nebeska palata i nevidljivi zmaj

Lansiranje i početak operativnog rada kineske svemirske stanice “Tiangong” (Nebeska palata) je iznenadilo čak i mnoge naučnike i stručnjake na Zapadu. U stvarnosti, Kina već više od dve decenije razvija nekoliko desetina programa naprednog oružja, letova u svemir te veštačke inteligencije i kvantnih računara.

Kina je sredinom prošle godine uspešno testirala i nekoliko vrsta hipersoničnih oružja, kao i balističku raketu koja može da ispaljuje sopstvene nezavisne projektile četiri puta brže od zvuka. Takođe, iznad Južnog kineskog mora je u novembru testirana raketa-dron (hypersonic glide vehicle), koja se, po izveštajima američkih špijunskih satelita, kretala čak pet puta brže od zvuka.

Kina je za SAD veći protivnik od Rusije

Stručnjaci u Pentagonu su toliko bili iznenađeni ovim novim raketnim mogućnostima Kine da su početkom decembra sazvali i posebnu sednicu Komiteta za odbranu američkog Kongresa. Ni Sjedinjene Američke Države, ni Rusija za sada nemaju slične hipersonične rakete ili letelice u operativnoj fazi, što stavlja Kinu na čelo zemalja sa najsofisticiranijom avio-tehnologijom.

Američki general John Hyten, koji je u Pentagonu zadužen za praćenje tehnologija protivnika, izjavio je početkom godine da su “ovi testovi kineskog hipersoničnog oružja samo prva faza te da su i u sadašnjoj konfiguraciji dovoljno precizni”.

Iako je test hipersoničnog drona u Južnom kineskom moru bio neuspešan – letelica je promašila cilj za čitavih 30 kilometara – sama činjenica da je Kina u stanju da samostalno razvija ovakve tehnologije podigla je uzbunu i u Pentagonu, i u Beloj kući. Veliki broj američkih vojnih analitičara i stručnjaka već odavno ne smatra Rusiju glavnim protivnikom SAD-a, već na prvom mestu stavlja Kinu, uz Iran i Severnu Koreju.

Henry Kissinger, nekadašnji američki državni sekretar i ugledni diplomata, još od početka devedesetih upozorava na “rapidan napredak Kine u svim oblastima te da, zbog komunističkog sistema, nema institucionalnih prepreka za razvoj raznih tipova oružja kakvi postoje u SAD-u i zemljama NATO-a”.

Brzina rakete i do ddeset mahova

“Ako Kina nastavi sa ovakvim razvojem, svet će ući u novu vrstu hladnog rata između Azije i zapadnih zemalja i nisam siguran da možemo ovog puta da pobedimo”, ocenio je Kissinger.

“Donfeng 17” (Istočni vetar) je najnovija generacija kineskih balističkih raketa srednjeg dometa. Ona može služiti i kao raketa nosač za hipersonični projektil DF-ZF. NATO ovaj sistem naziva WU-14, a američki sateliti su do sada registrovali sedam letova. Pentagon, takođe, ima informacije da postoji i novija verzija DF-ZF/TAU, koja može da razvije brzinu i do deset mahova, što je i deset puta brže od zvuka, a nijedan protivvazdušni sistem bilo koje zemlje u svetu nije u mogućnosti da zaustavi ovako brze projektile.

DF-ZF, kao i sama raketa DF-17, može da nose jednu ili više nuklearnih bojevih glava, ali mogu biti korišćeni i na mnogo manjim brzinama, za napad na brodove ili oklopne sisteme. Za razliku od konvencionalnih balističkih raketa, koje nakon dostizanja maksimalne visine leta, napadaju cilj u relativno lako predvidivoj putanji, hipersonične rakete poput DF-17 i DF-ZF mogu menjati putanju leta, brzinu, a mogu čak napasti cilj iz nekoliko pravaca, što umnogome otežava njihovu detekciju i obaranje dosadašnjim sistema protivvazdušne odbrane.

Kina, takođe, radi na modifikaciji svoje krstareće rakete “Donfeng 21”, kako bi na vrhu, umesto bojeve glave, nosila sličan hipersonični sistem ili dron.

‘Inertni subsonični odgovor’

U aprilu prošle godine Kina je lansirala u orbitu svoj vojni satelit “Yaogan 34”. Iako kineska vojska navodi da on ima civilnu upotrebu, poput izgradnje puteva, praćenja klime i nadzora granica, same mogućnosti i vrste senzora ukazuju na korišćenje u vojne (špijunske) svrhe. Y-34 ima napredan radar za nadgledanje ispod površine zemlje (GPR), kojim je moguće “videti” unutar vojnih aerodroma ili sličnih utvrđenja. Ovaj satelit leti u istoj orbiti kao i prethodna dva kineska satelita slične namene – “Tianhui 2”. Ovi sateliti koriste mikrotalasni radar, takozvani SAR radar, te mogu da prate aktivnosti na zemlji ili površini mora sa rezolucijom od tri metra.

Y-32 i Y-32/2 su još dva “misteriozna” kineska vojna satelita. Lansirani su još 2018. godine, mogu da menjaju orbite i pravac kretanja, a 2020. godine se jedan od ovih satelita približio i pratio test američke kapsule “Crew Dragon”. Y-32/2 je prošle godine “preleteo” iznad Međunarodne svemirske stanice (ISS), a stručnjaci smatraju da je najverovatnije reč o satelitima za osmatranje i prikupljanje signala sa drugih letelica u orbiti (SIGINT).

Još jedan kineski projekat koji je podigao pozornost u Pentagonu i Briselu je i “Xian H-20”. Ovaj novorazvijeni strateški bombarder pete generacije ima poseban dizajn krila, koji mu omogućava da vrlo malo “upija” radarske zrake te tako vraća daleko manji radarski otisak, kao da je u pitanju mali avion ili dron. Iako je sličnog dizajna “letećeg krila”, poput američkog B-2 Spirit i ruskog Tupolev PAK-DA, “Xian H-20” ima sistem nazvan “inertni subsonični odgovor”. To u praksi znači da može značajno da smanji brzinu prilikom napada krstarećim projektilima ili bombama te da nakon toga značajno ubrza i do dva puta. Ovakva promena brzine u toku leta znači da je teško uočljiv za standardne radare, budući da može da leti i ispod samog radarskog snopa.

U pitanju je ‘savršena oluja’

Američka združena obaveštajna agencija DIA je još 2018. godine upozorila da će “‘Xian H-20’ verovatno biti u mogućnosti da napada regionalne saveznike u Aziji, poput Japana i Južne Koreje, a u kasnijim fazama i globalne mete”. Državna korporacija XAC, koja proizvodi H-20, već ima više letelica u upotrebi od Narodne armije Kine, poput strateškog bombardera H-6, koji se često mogu videti u vazdušnom prostoru Tajvana, te višenamenski transportni avion Y-20.

Nisu samo kineska vojna dostignuća ono što brine zapadne zemlje i Evropsku uniju. Ekonomisti navode da je u pitanju “savršena oluja” tehnološke, ekonomske i proizvodne zavisnosti ne samo od Kine, već i od drugih zemalja Azije.