Rusija povukla avione, a razmjestila borbene helikoptere
Piše: Justin Bronk
Ruski predsjednik Vladimir Putin iznenadio je svijet objavom 15. marta da Rusija povlači svoje snage iz Sirije uoči dogovora o djelimičnom prekidu vatre između režimskih snaga i određenih umjerenih grupa opozicije.
U narednih nekoliko dana, svjetski mediji su bili počašćeni impresivnim snimcima kako borbeni mlažnjaci Su-25, bombarderi Su-24 i moćni lovci-bombarderi Su-34 odlaze iz sirijske baze operacije u Latakiji i vraćaju se u Rusiju gdje je priređena ogromna proslava i prijem porodica posada i javnosti.
Glomazni transportni avion Antonov pravio je ture između Rusije i Latakije, vraćajući u domovinu materijal i osoblje koji su potrebni eskadrilama borbenih bombardera.
Međutim, kako je postalo iznenada jasno, to je bilo daleko od pravog povlačenja i izvlačenja, jer se više opreme i osoblja dovuklo iz Rusije u Siriju u povratnim letovima ovih transportera.
Ono što se promijenilo je mješovitost sile i mogućnosti Rusije koja pomaže ratne napore predsjednika Bashara al-Assada. Došlo je do povećanja broja helikoptera Mi-35 Hind, koji su se dokazali u borbama, a pridružili su im se moderni Mi-28 Havoc i ultramoderni Ka-52 Alligator koji su razmješteni za borbe po prvi put.
Iako ostaje fokus na superiornost u zraku uz pomoć borbenih mlažnjaka Su-30 i Su-35S, zajedno sa bombarderima Su-24, kontingent letjelica fiksnih krila ruske kampanje značajno je oslabio.
Preuzimanje Palmire
Dok se prekid vatre između Assada i umjerenih pobunjenika u okolini Halepa većinom održava, borbe su se premjestile na mete koje su bile saopćene u početnoj fazi ruske intervencije – položaje oružane grupe Islamska država Irak i Levant (ISIL).
Nedavno preuzimanje Palmire iz ruku ISIL-a je impresivno postignuće sirijske armije i ruske zračne i tehničke pomoći. U mobilnijem ratovanju u okolini Palmire, niskoleteći helikopteri su daleko efikasniji i vojno relevantniji od operacija protiv gradova pod opsadom koji su u rukama umjerene opozicije.
Sa druge strane, rusko nasumično tepih-bombardiranje sa nenavodećim projektilima i kasetnom municijom – što je rađeno protiv gradova u rukama pobunjenika, a u znak podrške Assadovim ofanzivama u okolini Halepa i drugdje – ima manju psihološku i taktičku vrijednost protiv pokretnih ISIL-ovih snaga na otvorenom prostoru.
Stoga ima smisla da Rusija ojača svoje snage sa borbenim helikopterima, a ne sa borbenim mlažnjacima.
Međutim, dolazi do povećanja rizika da bi više ruskih letjelica moglo biti izgubljeno pošto su i najmoderniji niskoleteći helikopteri u opasnosti od mnogih projektila koji se ispaljuju sa ramena, a koje koriste razne pobunjeničke grupe u Siriji.
Ruski Mi-28 dijeli dosta osobina sa američkim AH-64 Apache helikopterom koji je bio glavno oružje zapadnjačkih operacija u Iraku i Siriji. Veoma je opremljen za blisku podršku Assadovih kopnenih snaga na relativno otvorenom terenu, ima mogućnosti da ostane na poziciji daleko više od mlažnjaka i može izvesti i ponoviti više napada projektilima, raketama i topovskom vatrom.
Prednost Alligatora
Sa druge strane, Ka-52 je nešto nekonvencionalnija letjelica sa dvostrukim setom elisa na rotoru, postavljenim jedna iznad druge, te bez repnog rotora.
Ove karakteristike letjelici daju prednosti u odnosu na konvencionalne helikoptere u sferi brzine, odnosa snage i težine, te otpora udarima neprijateljima. Pojavljivanje ovog helikoptera u Siriji – što mu je prvo borbeno iskustvo – vrijedi istaći iz dva razloga.
Prvo, poput korištenja superiornih borbenih aviona, nevidljivih krstarećih raketa i posljednjeg modela tenka T-90M, ovo je novi primjer ruske tendencije da koristi rat u Siriji kao izložbu svojih naprednih sistema za sva izvozna tržišta, čak i gdje vojno nisu ni potrebni.
Drugo, sugerira da ruske specijalne snage na sirijskog teritoriji postaju sve više dinamične. To navodimo jer je namjena Mi-28 da bude standardni napadački helikopter regularne ruske armije, dok je Ka-52 namjenski raspoređen ruskim specijalnim snagama kao njihova zračna podrška.
Uprkos ruskim izjavama o povlačenju većine snaga iz Sirije, izvlačenje letjelica sa fiksnim krilima maskiralo je generalno povećanje snaga što je primjetno sa razmještajem helikopterskih borbenih jedinica.
Ono što ostaje čudno je to da Putin malo koristi u politici postignuća svojih borbenih jedinica u Siriji koje su sada preuzele primat u borbi protiv ISIL-a – sa značajnim uspjehom – umjesto što bombardira umjerene pobunjeničke snage u gradovima pod opsadom, a koje imaju podršku Zapada.
(Justin Bronk je naučni saradnik na vojnim naukama Instituta Royal United Services.)
Stavovi izraženi u ovom tekstu su autorovi i ne odražavaju nužno uredničku politiku Al Jazeere.
Izvor: Al Jazeera