Prvi online univerzitet za izbjeglice

Piše: Harun Cero

BERLIN – Kada smo došli do berlinske adrese gdje nam je rečeno da se nalazi sjedište prvog online univerziteta za izbjeglice u svijetu, bili smo uvjereni da postoji istoimena ulica u nekom drugom dijelu Berlina, ili da smo pogriješili.

Nakon nekoliko pokušaja da saznamo nešto više od lokalnih trgovaca i ljudi koji žive u berlinskoj četvrti Kreuzberg, shvatili smo da se sjedište univerziteta nalazi upravo na tom mjestu. 

“Kvaka” je bila u tome što osnivači univerziteta nisu željeli da budu pronađeni jer su dobivali previše medijskih upita, tako da na interfonu nije stajalo ime univerziteta.

Kiron univerzitet su osnovali ambiciozni studenti iz Berlina, Vincent Zimmer i Markus Kressler, Španac Juan David Mendieta i Arap Odai Al Hashmi, a pomogli su im brojni ljudi kojima je stalo do izbjeglica i njihovog obrazovanja.

Partnerski univerziteti

Juan David Mendieta kazao je za Al Jazeeru da je do sada na univerzitet primljeno 1.350 izbjeglica, od 15.000 zainteresovanih, a da su predavanja počela 16. oktobra, kada su studenti dobili liste potrebnih udžbenika.

Studij je besplatan jer su osnivači uspjeli da osiguraju novac za prvu godinu uz pomoć Fonda Startnext.

Cilj je, tvrdi on, prikupiti više od 1,2 miliona eura za potrebe studenata, a godišnje za jednog studenta treba izdvojiti najmanje 400 eura.

Student iz Afganistana

Mozemelu Aman (19) iz Afganistana, jedan od studenata prve generacije Kiron univerziteta, dvoumio se šta da studira, informatiku ili ekonomiju, a na kraju je izabrao ovo drugo.

“Na prvoj godini svi studenti uče isto, to je kao pripremni period, a na drugoj godini morate odlučiti šta ćete studirati, da bi na trećoj otišli na neki od partnerskih univerziteta”, kazao je Aman.

On je istakao da su obrazovane izbjeglice dobre i za Njemačku, da je obrazovanje njihov način da se zahvale državi i da joj vrate uslugu.

Državni univerzitet Aman ne može pohađati jer trenutno ne zna njemački jezik, a srednjoškolska diploma iz Afganistana mu nije priznata.

“Nisu vam potrebni dokumenti odmah, a i ne morate imati odmah B2 certifikat njemačkog jezika. Zato je ovaj univerzitet dobar”, istakao je on.

Zaključio je da trenutno ne razmišlja o tome da li bi se nakon studija vratio u rodni Afganistan, ali da njegova cijela porodica živi u Njemačkoj i da će on ići tamo gdje i njegovi najbliži.

Ipak, Aman tvrdi da bi volio da u Afganistanu zavlada mir, pa da može pomoći svojoj državi da krene naprijed.

Svakom studentu na raspolaganju stoji i asistent, sa kojim treba čim prije usavršiti njemački jezik, što je jedan od uslova za nastavak studija. Ipak, nastava se održava na engleskom jeziku.

Predviđeno je da studenti prve dvije godine studiraju online, a da na trećoj godini pohađaju kurseve jednog od partnerskih univerziteta Kirona, kojih je do sada više od 80.

“Najvažniji partner nam je univerzitet u njemačkom gradu Aachenu i vodstvo te institucije nam je puno pomoglo pri razvijanju koncepta za projekat. Studentima koji dođu do treće i završne godine Bachelor programa, biće omogućeno da pohađaju kurseve na univerzitetima sa kojim imamo ugovor. Naravno, da bi izbjeglice svoj studij završile na nekom od boljih univerziteta sa kojim imamo ugovor, one shodno tome moraju imati i odgovarajuće ocjene“, kazao je Mendieta.

Istakao je da se na univerzitet mogu prijaviti svi tražioci azila, ali od treće godine njihov status mora biti poznat.

Na tradicionalnim univerzitetima u Njemačkoj, izbjeglice ne bi mogle studirati jer su za nastavak obrazovanja potrebni i odgovarajući dokumenti, do kojih se u ratom zahvaćenim područjima teško može tako brzo doći.

Zato studenti Kiron univerziteta imaju dvije godine da prikupe potrebnu dokumentaciju.

Ideja o osnivanju univerziteta, priča Mendieta, nastala je prije godinu dana u Istanbulu, gdje su osnivači učestvovali u programu razmjene studenata.

“Pričali smo opušteno o tome kako bi bilo dobro da se osnuje fakultet za ljude koji dolaze u evropske zemlje, a ne poznaju jezike. Da im se omogući da kroz studij nauče jezik. Univerzitet je bio predviđen za manjine u velikim evropskim zemljama. Nismo mogli predvidjeti izbjegličku krizu koja sada potresa Evropu i svijet, ali čim je ona počela, znali smo šta nam je činiti“, istakao je on.

Najviše partnerskih univerziteta Kiron ima u Turskoj, a slijede Njemačka, Holandija, Belgija, Sjedinjene Američke Države te zemlje zapadne Afrike.

“Devedeset pet posto partnerskih univerziteta se nalazi u Evropi, ali trenutno pregovaramo sa velikim brojem visokoškolskih institucija, a cilj je našu mrežu proširiti na što više zemalja u svijetu. Na početku je bilo jako teško i nismo znali kako da počnemo, ali sve se to nekako brzo odvijalo i evo sada smo u mogućnosti da pomognemo tim ljudima“, objasnio je Mendieta.

‘Vatra u njihovim očima’

Trenutno, univerzitet nudi studije informatike, tehničkih nauka, arhitekture i interkulturalnih studija, a Mendieta je potvrdio da on i njegove kolege ne planiraju stati na tome.

Problem studentima ne predstavlja ni činjenica da većina njih nema pristup internetu jer im je putem tzv. MOOC sistema (massive open online courses) omogućeno da sadržaje preuzmu na računar i tako prate predavanja.

“Da bi na trećoj godini otišli na neki od partnerskih univerziteta, studenti moraju u prve dvije skupiti 120 ECTS poena, a na trećoj onda još 60. Kao i na normalnim univerzitetima“, objašnjava Mendieta.

I nekim berlinskim bibliotekama svidio se projekat studenata, pa su izbjeglicama omogućile korištenje njihovih prostorija, računara i knjiga.

Trenutno se tim Kiron univerziteta sastoji od 46 ljudi i više od 200 volontera, ali Mendieta tvrdi da je sve više ljudi zainteresovano da se uključi u projekat.

On je zaključio da su izbjeglice zaslužile isti tretman kao i ostali studenti i da je neprocjenjivo slušati te ljude kako pričaju o njihovom obrazovanju – kako kaže, vidjeti tu “vatru u njihovim očima”.

Projekat Kiron ima potencijala, ali Mendieta kaže kako se, ipak, nada da će izbjeglice u budućnosti moći studirati na državnim univerzitetima, jer obrazovanje ne bi trebalo imati granice.

Izvor: Al Jazeera