Haaretz o izraelskim vojnicima koji su izvršili samoubistvo nakon Potopa Al-Aksa

Izraelski list Haaretz pokušao je objasniti samoubistvo 10 oficira i vojnika okupacijske vojske od kako se desio Potop Al-Aksa. Naveo je, u jednoj istrazi koju je sproveo, da razgovori sa bližnjima i stručnjacima ukazuju na to da je samoubice „uništilo“ ono što su vidjeli na bojnim poljima.

List je u podužem izvještaju spomenuo kako je izgledalo mjesto napada 7. oktobra 2023. godine, kada su se u naseljima blizu Pojasa Gaze golim okom mogli vidjeti samo prizori spaljenih kuća, uništenih slika, odjeće, predmeta i svih znakova života.

Hiljade vojnika i oficira tragali su za tijelima i posmrtnim ostacima te provjeravali da li tu još uvijek ima boraca Islamskog pokreta otpora Hamas.

Jedan vojnik bio je sakriven u štali, a drugi na mjestu gdje su živjeli radnici migranti. Jedan je izvršio samoubistvo u svom automobilu. Jedan je ušao u neku od kuća u naselju, nakon čega je odjeknuo pucanj.

Zvuk pucnja koji je dopirao iz kuće u jedan sat popodne prekinuo je tišinu u naselju. Vojnici su požurili u kuću, plašeći se prisustva nekog od ​​Hamasovih boraca. Možda će pronaći „žrtvu“, a možda će biti obrnuto.

Poginuo od prijateljske vatre

Umjesto toga, na zemlji su pronašli Yotama (nije njegovo pravo ime), koji je izvršio samoubistvo, i odmah su objavili da je poginuo od prijateljske vatre. Njegove kolege nisu znale pravi razlog smrti, bio im je misterija. Samo nekoliko sedmica kasnije, Haaretz je saznao da je vojna istraga potvrdila da je izvršio samoubistvo.

Yotam nije bio jedina osoba u uniformi koja se ubila u prvim danima rata, prije izraelske kopnene invazije na Gazu. Na spisku, koji vojska odbija da otkrije, je nekoliko vojnika, među kojima su dva oficira sa činom majora i potpukovnika. Neki su se ubili u prvim satima borbi, dok su bitke još bjesnile oko Pojasa Gaze.

Profesor Yossi Levi-Belz, šef Centra za proučavanje samoubistva i trauma pri Akademskom centru Ruppin, je rekao – prenosi list – da su ovi incidenti samoubistva za njih bili veoma iznenađujući: „Mi obično nismo navikli na samoubistvo tokom borbi, dešavaju se kada se borbe stišaju, posebno među onima koji pate.“

Prvi put

Šef Uprave za pitanja izraelske vojske rekao je da će vojska po prvi put vojnike koji su poginuli zbog „ličnih okolnosti“ priznati kao žrtve rata te je dodao: „Ovi rijetki slučajevi mogu ukazivati ​​na težinu onoga što se dogodilo u Pojasu Gaze u tih satima i utjecaj toga na psihičko stanje onih koji su tome svjedočili.“

U članku se navodi da profesionalci za rješavanje slučajeva samoubistva kažu: „Po pravilu, većina vojnika koji su počinili samoubistvo bili su vrlo mladi, na osnovnoj obuci ili na prvoj godini službe.“

Govoreći o konkretnim motivima za samoubistvo, novine su prenijele riječi rođaka samoubica i njihovih kolega, koji su otkrili da su neki od vojnika koji su se ubili imali psihičkih poteškoća u suočavanju sa onime što su vidjeli.

Miris leševa

Jedan vojnik je rekao da mu je kolega koji je izvršio samoubistvo stalno govorio da ne može zaboraviti miris leševa koji su bili razbacani posvuda i da ne može da spava.

Jedan oficir se prisjetio da jedan vojnik koji je izvršio samoubistvo noću nije mogao spavati te da ga je uznemiravala bilo kakva buka, čak i ona tiha.

Profesor Levi Belz objašnjava da je poziv u vojsku bio toliko raširen da je vrlo vjerovatno da su neki rezervisti koje su proganjale samoubilačke misli prije Potopa al-Aksa svjedočili prizorima koji su za njih bili okidači za samoubistvo. „To je za njih, zapravo, bila slamka koja je kamili slomila kičmu“, kako kaže profesor.