Zašto EU sankcionira Rusiju, a ne smije Izrael?
Izraelske lobističke mreže igraju veliku ulogu na američkoj sceni, međutim, njihov utjecaj u Briselu, sjedištu evropskih institucija, i dalje je nejasan premda imaju za cilj ojačati privilegirani status Izraela u Evropskoj uniji, koja odbija preduzeti bilo kakve mjere protiv Izraela uprkos njegovim kršenjima ljudskih prava.
U izvještaju koji je objavio francuski portal Mediapart izvor iz Evropskog parlamenta navodi da izraelski lobi uživa poseban tretman u odnosu na druge ambasade pri Evropskoj uniji. EP nameće sankcije Rusima, ako se za tim ukaže potreba, ali se ne usuđuje tretirati Izrael na isti način.
Aktivnosti tog lobija u Evropi nisu javne kao što je to slučaj u SAD-u. EU je prvi trgovinski partner Izraela, a postepeno mu je davao i poseban status u odlučujućim područjima, kao što su naučna istraživanja, inovacije i obavještajni rad.
Prvo stvarno pozicioniranje izraelskog lobija u Evropi uslijedilo je nakon Druge palestinske infitade 2001. Vezano za to, irski novinar David Cronin kaže: “Izrael je shvatio koliko se pogoršala njegova reputacija zbog nasilnog gušenja palestinskog otpora, pa je pokušao popraviti svoj imidž u očima evropske elite.”
Kameleonski lobi
Nakon 15 godina Tel Aviv je dobio lobističku mrežu, praktično neusporedivu s bilo kojom drugom mrežom lobista. Taj lobi mogao je računati na podršku “velikog brata” u SAD-u. Neke od njegovih najvažnijih sastavnica jesu Transatlantski institut, koji su osnovali Američki jevrejski odbor, organizacija B'nai B'rith Europe i organizacija Evropski prijatelji Izraela (EFI), osnovana 2006, Evropsko-izraelska organizacija za odnose s javnošću (EIPA), koja funkcionira na način sličan moćnom Američko-izraelskom komitetu za javne odnose (AIPAC).
Osim njihove opće uloge plasiranja vladinih stavova, neke od njih imaju i određene zadatke, poput nevladine organizacije Monitor, koja je osnovana 2002. i radi na širenju laži kojima se žele diskreditirati izraelske i palestinske organizacije za ljudska prava u očima evropskih donatora.
Budući da su pravila EU-a o transparentnosti daleko manje stroga nego u SAD-u, teško je s preciznošću izdiferencirati izvore njihovog finansiranja. Međutim, proučavanjem poreznih prijava dobrotvornih organizacija moguće je utvrditi da izraelske organizacije finansira američka i izraelska desnica i da imaju podršku izraelskih diplomatskih službi.
Jedna od karakteristika znatnog broja tih lobističkih komponenti jest kombiniranje njihove nepokolebljive podrške izraelskoj politici i odbrane interesa jevrejskih zajednica u Evropi. I pored toga, ne može se reći da su one direktno proistekle iz tih zajednica. Naprimjer, Evropsko jevrejsko udruženje (EJA), koje se ponosi time da predstavlja krovnu platformu za jevrejske organizacije na evropskom kontinentu, zapravo uključuje vrlo malo organizacija s pravim lokalnim korijenima.
Privlačnost start-up nacije
Lobi radi na uvođenju svojih snažnih pristalica u Evropski parlament, kao što su konzervativne grupe i Evropska narodna stranka (EPP). Kršćanska cionistička struja, koja uspjeh jevrejske države vidi kao ispunjenje biblijskog proročanstva, ima pristalice u Evropskom parlamentu, mada u manjem broju nego u SAD-u. Oni su okupljeni pod zastavom Evropske koalicije za Izrael (ECI), koja je vatreni pobornik ekstremnih stavova izraelske vlade i njene kontrole nad cijelim Jerusalemom.
Izrael, također, računa na one koje smatra uporištem protiv islama, naročito iz redova konzervativaca i ekstremnih desničarskih struja, kojima se Izrael približava uprkos njihovim sumnjivim vezama s antisemitizmom. Lobiranje članova EP-a predstavlja sukob interesa, a neki od njih rade istovremeno kao savjetnici evropskih grupa i za izraelsku ambasadu, što nije dozvoljeno.
Na ekonomskom planu pojedine poslovne ljude privlače prilike za investiranje u Izrael kao u visokotehnološku start-up naciju. Izrael se smatra i važnim uvoznikom evropskog oružja i izvoznikom napredne vojne tehnologije, naročito naoružanih bespilotnih letjelica, od kojih su neke testirane u Gazi.
Lobističke grupe koriste protivrječnost između poslovnih interesa evropskih elita i njihove navodne brige za vladavinu prava. Ako bi prevladala vladavina prava, onda bi to donijelo katastrofalne posljedice za Izrael. U 2009. godini zamrzavanje procesa poboljšanja bilateralnih odnosa s Izraelom nakon napada na Gazu dovelo je do pada trgovine s EU-om za 20,8 posto.
Odgovornost za uništavanje projekata
Međutim, lobi pokreće intenzivnu kampanju za motiviranje evropskih liberala da odvoje ljudska prava od njihovih poslovnih interesa. Među argumentima je bio i taj da će bolji pristup zajedničkom tržištu za izraelsku kompaniju Teva, najveći svjetski proizvođač generičkih lijekova, omogućiti evropskim građanima da kupe jeftinije visokokvalitetne lijekove.
Upućeni izvor navodi da EU troši 300 miliona eura godišnje kako bi ublažio patnje Palestinaca, dok bi, ako Izrael podigne blokadu Gaze, čak i samo djelomično, te ukine ograničenja Zapadnoj obali, nestala potreba za plaćanjem pomoći.
Do danas Evropska unija ili bilo koja od njenih članica nisu uspjele pozvati Izrael na odgovornost zbog uništavanja projekata koje je finansirala međunarodna zajednica u Palestini, niti nametnuti toj državi bilo kakve sankcije iako Unija ima ne samo sva sredstva da to i učini nego i obavezu, u skladu s Rezolucijom 2334 Vijeća sigurnosti Ujedinjenih naroda iz 2016.
Pravna služba Evropske komisije 18. marta 2017. donijela je savjetodavno mišljenje o tom pitanju u povjerljivoj bilješci, u kojem se podsjeća na nezakonitost tog rušenja i traži nametanje sankcija. Držeći se svoje politike da nikad ne ide dalje od faze verbalnog neodobravanja, EK je ignorirao zaključke tog dokumenta.
Borba protiv bojkota u inozemstvu
Taj lobi igra veliku ulogu u “delegitimizaciji” međunarodne kampanje bojkota Izraela (BDS). Tako je izraelska vlada 2017. osnovala fond od 72 miliona dolara, koji se dijelom finansira iz privatnih doprinosa, u cilju borbe protiv bojkota u inozemstvu. Lobi radi na podsjećanju Evropljana na holokaust i prijeti bilo kojoj strani koja bojkotira Izrael antisemitizmom. Uspijeva čak i izmijeniti zakone na toj osnovi, čime se dopušta otkazivanje desetaka festivala solidarnosti s Palestincima.
Autori ovog istraživanja postavljaju pitanje: “Može li se efikasnost stranih glasnika vlade Benjamina Netanyahua u osiguravanju aktivne podrške SAD-u i pasivnosti Evrope jednog dana okrenuti protiv njega? Sada je siguran u nekažnjivost i kreće se bez ikakvih smetnji, što daje nove poticaje doseljeničkim naseljima i jača etničku prirodu države, a to još više ide na štetu reputacije Izraela, uključujući i jevrejske zajednice u svijetu.”
U februaru 2017. šef EIPA-e izrazio je zabrinutost zbog glasanja izraelskog parlamenta u korist zakona koji bi legalizirao krađu palestinske imovine. “Kad se takve stvari događaju, to poništava veliki dio našeg dobrog rada na predstavljanju Izraela u najboljem mogućem svjetlu u institucijama EU-a”, pojasnio je.
Izvor: Agencije