NASA proučava mora na površini Saturnovog satelita

Svemirski brod Cassini, koji je NASA još 2004. godine poslala u misiju istraživanja Saturna i njegovih satelita, uključujući i najveći od njih – Titan, završio je svoju misiju padom na površinu te planete 2017. godine, ali se dio obimne baze podataka prikupljenih tokom istraživanja tek sada analizira. Pokazalo se, kako prenosi Reuters, da Titan ima mora tekućeg ugljikovodika.

Titan je drugi po veličini satelit Sunčevog sistema, a naučnici ga proučavaju u potrazi za životom izvan Zemlje. Obavijen je narandžastom maglom i jedino je poznato svemirsko tijelo, uz Zemlju, koje na površini ima tekuća mora, iako su to mase sastavljene od dušika i organskih spojeva metana i etana, komponenti prirodnog plina.

Studija NASA-e obuhvatila je tri mora blizu sjevernog pola Titana: Kraken Mare, koje je najveće i pokriva područje slično Kaspijskom moru, Ligeia Mare, drugo po veličini, koje je površini slično Velikom jezeru u Sjevernoj Americi, te Punga Mare, veličine kao Viktorijino jezero u Africi. Hemijski sastav ovih mora, bogatih metanom, varira u zavisnosti od njihove geografske širine.

Pojave slične kišama na Zemlji

Studija je dokumentirala i obim te širenje valova na površini mora, što ukazuje na aktivne morske struje, tzv. tidalne struje koje se pojačavaju blizu ušća sporednih tokova nalik ušćima rijeka u mora.

Titan, širok 5.150 kilometara, drugi je po veličini satelit Sunčevog sistema poslije Jupiterovog Ganimeda i veći je od planete Merkur.

Titan i Zemlja su jedina tijela u Sunčevom sistemu gdje tekućina iz oblaka pada na površinu, teče kao rijeka, ulijeva se u mora i jezera na površini i isparava nazad u atmosferu gdje ponovno počinje hidrološki proces, prenosi Tanjug.