Silvanski sindrom

Piše: Mirnes Kovač

Prije nekoliko dana agencije su objavile vijest o incidentu u centralnom gradskom jezgru u Hebronu, ili Halilu, kako ovaj grad zovu Arapi, na okupiranoj Zapadnoj Obali. Taj incident me je odmah podsjetio na nedavno jedinstveno iskustvo.

Naime, u decembru 2010. godine doživio sam putovanje o kojem sam sanjao čitav život. Posjetio sam Palestinu, zemlju o kojoj sam toliko mnogo čitao, istraživao i gledao, ali kada sam u nju stupio, shvatio da veoma malo znam.

Da bih došao do okupiranih palestinskih područja, na konferenciju koja se održavala u Betlehemu o temi zaštite vjerskih objekata muslimana, Jevreja i kršćana, u grad Isusovog rođenja, morao sam u Beogradu izvaditi izraelsku vizu, jer je to bio jedini način da posjetim i sveti grad Jerusalem, Al-Quds kako ga nazivaju Arapi.

Izbačeni naseljenici

Taj znakoviti incident kojeg su prenijele svjetske news-agencije, naime, donosio je, koliko-toliko, pozitivnu vijest, a ona je govorila kako su Izraelske snage sigurnosti izbacile grupu naseljenika iz sporne kuće u Hebronu, na okupiranoj Zapadnoj Obali, dan nakon što im je naređeno da napuste ovu lokaciju.

Današnje izraelsko društvo se gradi na gorem obliku aparthejda nego što je onaj koji je svojevremeno pobijeđen u Južnoj Africi. 

Izraelska policija je izvršila deložaciju 15 osoba, među kojima je bilo žena i djece. Naime, sedmicu dana ranije, šest porodica jevrejskih naseljenika uselili su se u kuću, tvrdeći kako su legalno kupili jedan sprat građevine od njenih palestinskih vlasnika. Izraelsko ministarstvo odbrane objavilo je kako oni nisu dobili neophodne vojne dozvole za kupovinu i u ponedjeljak im naredilo da u roku od 24 sata napuste kuću.

Gotovo sva iskopavanja, koja se vrše bez ikakve najave, saglasnosti stanovnika i vlasnika kuća i parcela, a koja provodi “Elad”, kategoriziraju se kao “iskopavanja koja za cilj imaju spašavanje” određenih dokumenata, artefakata i dr.

Iskopavanja se obavljaju pod visokim osiguranjem, uz nadzorne kamere i ograde itd. “Ir David” je jedno od najpoznatijih turističkih mjesta u Izraelu, koje godišnje posjeti više od 400 hiljada turista, studenata, izraelskih vojnika itd.

Turistički vodiči u svojim objašnjenjima uglavnom se fokusiraju na historiju ovog kvarta iz perioda Kralja Davida. Prezentira se samo jevrejski narativ, a sve ostalo što je vezano za tradiciju i kulture naselja koje postoji više od 5 hiljada godina apsolutno se zanemaruje. Mijenjaju se nazivi toponima, ulice dobijaju nova imena itd.

Priča o arapskom naselju Silvan i njegovom nasilnom judeiziranju samo je jedan u nizu primjera bolne i prijeteće svakodnevice društva koje se izgrađuje na aparthejdu. 

Uz ogromno prisustvo vojnih i policijskih pratnji turistima, izvorni stanovnici Silvana se sve više i više osjećaju strancima u svom naselju. Danas jevrejskih useljenika ima približno 5 procenata od ukupne populacije, međutim, prisustvo ovih blizu 400 ljudi sve više narušava način života u Wadi Hilwahu, dijelu naselja Silvan.

Priča o arapskom naselju Silvan i njegovom nasilnom judeiziranju samo je jedan u nizu primjera bolne i prijeteće svakodnevice društva koje se izgrađuje na aparthejdu. Veoma slična je situacija i u Hebronu, iz kojeg smo nedavno čuli naizgled “dobru” informaciju o deložaciji bespravnih useljenika, odnosno ekstremista koji ekonomskom silom, raznim pritiscima i ucjenjivanjima, a uz prešutnu podršku cionističkog režima, zaposjedaju nekretnine u ključnim kvartovima oko najznačajnijih svetih lokaliteta, kojih je u Svetoj Zemlji hiljade. 

Mnoga slična skrnavljenja i uzurpacije cionistički režim je realizirao skrivajući to paravanima projekata poput navodnog revitaliziranja drevnog Grada Davidovog. Kratko rečeno: korporativni kriminal u svom čistom obliku!

Upravo je taj “silvanski sindrom” uveliko prisutan i u Hebronu, ili Halilu, gradu koji je dobio ime po poslaniku Ibrahimu ili Abrahamu, čiji hram, odnosna džamija dominira starom jezgrom grada, u kojem se incident u vezi sa nasilnim “useljenicima” upravo i desio.

Uništavanje zajedništva

Hebron je jedinstveni grad kojeg odlikuje činjenica da je u njemu smještena grobnica praoca Abrahama, kojeg kao začetnika vjere u Jednog Boga jednako poštuju Jevreji, kršćani i muslimani, pripadnici tzv. abrahamske tradicije monoteizma.

I umjesto da Herbon i čitava Sveta Zemlja, upravo zbog činjenice da su to mjesta koja sadrže zajedničke vrijednosti i paradigme, budu uistinu generatori dijaloga i zajedništva, danas se upravo na tim lokalitetima vrši najveći zločin i uništavanje zajedništva, čije se posljedice osjete na globalnom nivou.

Upravo u tom smislu i skorašnji “incident” u Hebronu ostaje kao nada da će se politika otimačine i aparthejda konačno završiti i graditi zajedničko na zemlji koja zasigurno posjeduje najjači kapacitet zajedničkog i za Jevreje i za kršćane i za muslimane!

Stavovi izraženi u ovom tekstu su autorovi i nužno ne odražavaju uredničku politiku Al Jazeere.

Izvor: Al Jazeera