‘Služba’ koja je stvorila zločince i uništila Srbiju
Ništa se na javnoj i društveno-političkoj sceni Srbije ne događa slučajno i ništa nije od juče, već su koreni zla mnogo duboki. Iza svega stoji i sve budno kontroliše “Služba”, kako su kolokvijalnim jezikom krštene sve te komunističke nereformisane organizacije vojne i civilne državne bezbednosti.
U nedostatku društvenih klasa (kapitalističke, radničke i srednje), koje u razvijenim zemljama, preko svojih partija, vode državu i upravljaju društvom, “Služba” je, kao jedina organizovana struktura na društvenoj sceni u trenutku raspada Jugoslavije, preuzela ulogu klase. “Služba” je, zapravo, pod patronatstvom Slobe-Slobode, i pokrenula i vodila etno sukobe i pljačkaške ratove širom bivše velike države. “Služba” nije klasa koja, kao vladajuća društvena snaga, ima interes da radi sigurnosti svih, stvori pravnu državu i da društvo i država napreduju i razvijaju se u svemu. “Služba”, kao skup interesne grupe ljudi, ima jedan jedini cilj koji se zove – vlast.
Srbiju je u svoje ruke uzela devedesete godine prošlog veka. Najveći politički zločinac u našoj istoriji Slobodan Milošević dao je “Službi” zadatak da obesmisli višestranački parlament kako bi komunisti zadržali vlast. Tako je, spajanjem Saveza komunista Srbije / Jugoslavije i Socijalističkog saveza radnog naroda rođena Socijalistička partija Srbije, a radikal (i kasnije pravomoćno presuđeni ratni zločinac) Vojislav Šešelj postao omiljeni Slobin opozicionar.
Divlja i burazerska privatizacija
“Služba” je zadatak obavila besprekorno, jer komunisti, presvučeni u SPS, i radikali, kao Srpska napredna stranka, već 30 godina kreiraju političku scenu Srbije. Komunistička ideologija zamenjena je nacionalističkom i, pod parolom spašavanja ugroženog srpstva, krenuli su da, uz pomoć ratnih operacija, devastiraju kompletnu dotadašnju društvenu i državnu imovinu.
Za razliku od zemalja bivšeg komunističkog lagera, koje su takozvanu tranziciju izvele na miran način, “Služba” je osmislila i organizovala tranziciju na srpski način. Povratak iz socijalizma, čija je osnova društveno vlasništvo, u kapitalizam, koji počiva na privatnom vlasništvu, u Srbiji je obavljen uz pomoć divlje i “burazerske” privatizacije. Opljačkani su i privatizovani svi dotadašnji veliki privredni sistemi, fabrike i preduzeća. Sa njima je sa društvene scene otišla i tek formirana radnička klasa.
“Služba”, naravno, nije zanemarila ni opštedruštvena dobra: kulturu, medije i sport. Kolika je moć “Službe” u tim oblastima najbolje se videlo prilikom predaje odbeglog Milorada Ulemeka Legije, komandanta specijalne jedinice “Službe” i organizatora ubistva premijera Zorana Đinđića. Prvom razgovoru (bolje reći – dogovoru) sa njim prisustvovao je i tadašnji generalni direktor Radio televizije Srbije Aleksandar Tijanić.
Fudbalski klubovi Crvena zvezda i Partizan su još pre ratnog požara pretvoreni u parapolitička, paravojna i policijska udruženja. Na njihovim stadionima “Služba” je instalirala javne tribine, preko kojih se šalju političke i patriotske poruke ojađenim građanima. Huliganska paravojska (“delije”) Željka Ražnatovića Arkana, koju je u Zvezdi služio i današnji predsednik Srbije Aleksandar Vučić, u sadejstvu sa Šešeljovim “Grobarima”, kao produžene ruke i udarne pesnice “Službe”, vode danas dva popularna kluba. Ali, ne samo njih, već i čitave opštine i gradove. Šta su drugo na političkoj sceni Srbije gradonačelnik Jagodine Dragan Marković Palma i njegova Jedinstvena Srbija nego naslednici svog ratnog komandanta Arkana i njegove stranke.
Ona je jedini kontinuitet
To morbidno političko seme populizma i nacionalizma “Služba” je zasadila širom države, tako da danas u Srbiji “Palme njišu grane” na sve strane. Dok većinska Srbija spava i sanja nekog novog političkog spasioca, “Služba” u senci čitave te uke, buke i halabuke koju proizvode malobrojni demonstranti, svađajući se oko izbora ili bojkota, priprema tog sanjanog spasioca koji će učiniti sve da se ne promeni sistem, ako već nešto treba menjati.
“Služba” je svojevremeno lansirala i Dobricu Ćosića, kao svojevrsnog “Oca nacije”, a on je, ustvari, bio otac srpskog populizma i nacionalizma. Od Ćosićeve izmišljotine (na kraju života je to i priznao), da “sve što Srbija dobija u ratu, gubi u miru”, došli smo do istine: Srbija gubi sa lažnim patriotama na čelu – i u ratu, i u miru. “Služba” ovih godina menja svoj nacionalistički projekat laži i prevare “velika Srbija”, koji je uništio i državu i naciju i stvara besmisleni panslovenski i pravoslavni savez sa Rusijom, uz pomoć velikog brata još iz komunističkih vremena, zlokobnog KGB-a.
A da je sve istina i da su građani Srbije decenijama taoci “Službe” potvrđuje ova, više puta ponovljena, izjava Jovice Stanišića, Slobinog ratnog šefa državne bezbednosti: “Kakvi izbori, kakve stranke i parlament? Sve je u Srbiji služba, ona je jedini kontinuitet.”
Stavovi izraženi u ovom tekstu autorovi su i ne odražavaju nužno uredničku politiku Al Jazeere.
Al Jazeera