Rast evropskog antiislamizma

Piše: Janusz Bugajski

Antiislamski ekstremizam je u porastu u Evropi i mogao bi biti nagovještaj veće opasnosti po sigurnost Evrope nego što je to prijetnja džihadističkog terorizma.

Pravovremeno je objavljen novi izvještaj Međunarodnog centra za studije radikalizacije i političkog nasilja londonskog King's Collegea, u kojem je opisan rastući oblik desničarskog ekstremizma, koji je identificiran kao “Evropski protivdžihadski pokret” (EPDžP).

Izvještaj King's Collegea izlaže nekoliko ključnih elemenata EPDžP-a, koji ga izdvajaju od tradicionalnih radikalnih desničarskih organizacija. Prije svega, ovaj pokret se fokusira na samo jedno pitanje – navodno postojanje prijetnje evropskoj kulturi od strane islamske religije i migracije muslimana.

Slično antisemitskom falsifikatu “Protokoli starješina Ziona”, u kojem navodno postoji urota Jevreja da vladaju svijetom, tobožnja urota da se “islamizira” Evropa je jedno od temeljnih uvjerenja članova EPDžP-a.

Nasuprot drugim ultradesničarskim grupama, EPDžP ne deklarira otvoreno neki rasni ili etnički nacionalizam, već kulturološku solidarnost ili panevropski nacionalizam.

Trenutna prijetnja terorista Zapadu je, navodno, dio viševjekovnog napora muslimana da dominiraju i da dogmatiziraju zapadnjačku kulturu uvođenjem šerijatskog zakona.

Nasuprot drugim ultradesničarskim grupama, EPDžP ne deklarira otvoreno neki rasni ili etnički nacionalizam, već kulturološku solidarnost ili panevropski nacionalizam. Primjera radi, Engleska liga odbrane (ELO), najveće udruženje EPDžP-a, otvorena je za crnopute članove, redovno nose izraelske zastave na demonstracijama i brane prava žena i homoseksualaca od napada muslimanskih konzervativaca.

Mračna crta

S obzirom na to da se mnogi od njihovih stavova preklapaju sa preovladavajućom politikom, EPDžP mnogi smatraju manjom prijetnjom od tradicionalne ekstremne desnice. Ipak, pokret, također, ima mračnu crtu koju izvještaj pokušava razotkriti.

Iako grupacije EPDžP-a brane panevropsku kulturu, a ne “bijelu rasu”, te se predstavljaju kao zaštitnici zapadnjačke kulture, oni djeluju sa osnovnom rasističkom komponentom.

Predstavljanjem muslimana kao kolektivnom prijetnjom EPDžP priprema teren za društvenu diskriminaciju, isključivanje, izbacivanje, pa čak i za fizičko nasilje.

Neki analitičari smatraju da njihove paranoidne teorije zavjere mogu nadahnuti novu vrstu ultradesničarskog terorizma, onakvog kakvim ga je prikazao antiislamski militant Anders Breivik u Norveškoj u julu 2011. godine.

Izvještaj King's Collega tvrdi da EPDžP biva prihvaćen zbog svog fokusiranja na evropske vrijednosti prosvjetiteljstva.

Glasnogovornici EPDžP-a izlažu ideje koje bi mogle biti široko prihvaćene u evropskim društvima koja su iskusila terorističke napade ili tamo gdje male grupe džihadista i dalje djeluju.

Muslimani, po njima, navodno ne mogu da se asimiliraju u evropska društva i treba se boriti protiv njih, treba ih segregirati, denacionalizirati i na kraju ih protjerati u zemlje njihovog porijekla.

Evropske vrijednosti

Izvještaj King's Collega tvrdi da EPDžP biva prihvaćen zbog svog fokusiranja na evropske vrijednosti prosvjetiteljstva. Oni tvrde da podržavaju slobodu govora, ljudska prava, te jednakost svih pred zakonom, za šta kažu da su osnovni principi evropske kulture.

Stoga političari imaju problema da klasificiraju tu grupu kao ultradesničare ili neofašiste, s obzirom na to da oni otvoreno brane liberalne vrijednosti.

Bez obzira na sve, autori izvještaja King's Collegea zaključuju da zbog rasističke generalizacije EPDžP-a islamskih vjernika, te njihovih neliberalnih recepata za eliminaciju “unutrašnjih neprijatelja”, EPDžP mora biti smatran radikalnim nacionalističkim pokretom.

Paradoksalno, EPDžP, također, napada liberale i ljevičarske intelektualce zbog toleriranja neliberalne islamske ideologije širom Evrope.

Neki aktivisti EPDžP-a vjeruju čak i u to da će Evropu, ako se hitno ne poduzmu vanredne mjere da se zaustavi proces “islamizacije”, neizbježno zahvatiti građanski rat.

Zbog toga autohtoni Evropljani i njihovi saveznici moraju poduzeti preventivne mjere da eliminiraju rastuću prijetnju.

Paradoksalno, EPDžP, također, napada liberale i ljevičarske intelektualce zbog toleriranja neliberalne islamske ideologije širom Evrope. Oni tvrde da ovo potkopava osnovne vrijednosti na kojima je izgrađena evropska demokratija.

U mnogim slučajevima nacionalisti sada uzimaju argumente liberala i koriste ih protiv njih. 

Osnivanje liga

ELO čije je sjedište u Britaniji nadahnuo je osnivanje nekoliko “liga odbrane” širom Evrope, sa posebnim naglaskom na Skandinaviju. To pomaže da se razvije ne pretjerano organizirana i decentralizirana mreža bliskih grupa i političkih partija koje su koristile internet za udruživanje u međunarodnu antiislamsku alijansu.

EPDžP sada grabi ka svijetu koji se nalazi van interneta i socijalnih chatova. EOL, zajedno sa nekoliko skandinavskih grupa, nedavno je osnovala novu krovnu organizaciju, nazvanu “Zaustavite islamizaciju nacija” (ZIN). U organizaciju su uključene sve nove evropske lige odbrane zajedno sa antiislamskim saveznicima u Sjedinjenim Američkim Državama.

Ova do sada slabo uvezana alijansa počinje prikazivati razvijeniju operativnu strukturu. Organizirali su okupljanja u raznim evropskim gradovima, koja su često privlačila znatan broj ljudi koji su dolazili da slušaju njihove populističke poruke.

Rastuća nezaposlenost mladih i širenje otuđenja javnosti od političkog establišmenta i od glavnih stranaka može povećati popularnost EPDžP-a

EPDžP se, također, okoristio ekonomskom krizom u Evropi. Rastuća nezaposlenost mladih i širenje otuđenja javnosti od političkog establišmenta i od glavnih stranaka može povećati popularnost EPDžP-a tako što će se skretati više pažnje na navodnog zajedničkog međunacionalnog neprijatelja – “muslimansku prijetnju”.

Na kraju, potezi EPDžP-a će ići u prilog islamskim radikalima koji tvrde da islamofobija divlja Evropom i da je jedina odbrana džihadizam i eventualno odvajanje. I džihadisti i militantni antidžihadisti trebaju jedni druge da bi bili uspješni.

Stavovi izraženi u ovom tekstu su autorovi i ne odražavaju nužno uredničku politiku Al Jazeere.

Izvor: Al Jazeera